Alevler tüm odayı sarmıştı. Ateşin kokusu onu fazlasıyla ürkütüyordu ama aynı zamanda bir çekim gücü vardı. Yanan kibriti çöp kutusunun içindeki kâğıt yığınının üzerine fırlattı. O an sanki çöp kutusu canlanıverdi. Sıcaklıkla dışa doğru büküldü, adeta maddeden dışarı çıkmaya çalışan mavi plastik bir yüze dönüştü. Yüz, odaya sızmaya çalışıyordu, o ise yerinden kıpırdamaya cesaret edemedi. Alevler onu hipnotize etmişti sanki, ona bir şeyler söylemek ister gibiydi. Annesinin çerçeveli fotoğrafındaki ölü çocuklarla ilgili bir sırrı…